08.05.2025

Można by pomyśleć, że to żart... niestety nie. Pacjentowi, podczas operacji zaszyto nożyczki w brzuchu. Potem, kłamano, zwodzono, unikano odpowiedzialności, mimo, że sprawa była na tyle oczywista, że ubezpieczyciel - po wezwaniu - sam z siebie zapłacił część kwoty zadośćuczynienia - na skutek wezwania skierowanego przez Kancelarię. 

Zaszycie nożyczek chirurgicznych w jamie brzusznej pacjenta to rażący przypadek błędu medycznego i rażące naruszenie standardów opieki zdrowotnej. Odpowiedzialność prawna, możliwe postępowania oraz roszczenia przysługujące pacjentowi lub jego rodzinie.

Kwalifikacja prawna – błąd medyczny i zaniedbanie

Zaszycie narzędzia chirurgicznego (np. nożyczek) wewnątrz ciała pacjenta jest klasyfikowane jako błąd medyczny typu iatrogennego, czyli wywołany przez działania lekarza.

Taki czyn może skutkować:

• odpowiedzialnością cywilną – odszkodowanie i zadośćuczynienie za uszczerbek na zdrowiu, cierpienie fizyczne i psychiczne.
• odpowiedzialnością karną – np. za narażenie pacjenta na bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu (art. 160 Kodeksu karnego i inne przepisy karne).
• odpowiedzialnością zawodową – przed sądem dyscyplinarnym izb lekarskich

W tej sprawie, zabezpieczyliśmy dokumentację medyczną, można złożyć wniosek o wydanie dokumentacji leczenia (szpital jest zobowiązany ją udostępnić). Należy pozyskać protokół operacyjny (czy w ogóle odnotowano liczbę narzędzi przed i po zabiegu).  Zdjęcia RTG, tomografii – jeśli potwierdzają obecność nożyczek.

Sprawa na etapie cywilnym, ale także zgłoszenie sprawy Rzecznikowi Praw Pacjenta, Prokuraturze – jeśli zachodzi podejrzenie popełnienia przestępstwa, Ubezpieczycielowi szpitala – rozpoczęcie procedury odszkodowawczej.

Zapraszamy do konsultacji prawnych.

Pomożemy sporządzić wezwanie do zapłaty odszkodowania i zadośćuczynienia, wystąpić do sądu cywilnego lub karnego, skonsultować sprawę z lekarzem.

Roszczenia, które mogą Państwu przysługować to: 

• zadośćuczynienie za ból i cierpienie – często kilkadziesiąt, a nawet kilkaset tysięcy złotych

odszkodowanie za koszty leczenia, rehabilitacji, utracone zarobki

• renta – w razie trwałego pogorszenia stanu zdrowia lub niezdolności do pracy.

zwrot kosztów opieki osób trzecich, jeżeli była konieczna

• nawiązka w postępowaniu karnym, inne. 

II Przykładowe WEZWANIE DO DOBROWOLNEGO SPEŁNIENIA ŚWIADCZENIA (zawarcia ugody)

Działając na podstawie udzielonego mi pełnomocnictwa przez, którego oryginał przedkładam w załączeniu, wzywam Państwa do dobrowolnego spełnienia świadczenia poprzez:

 I. zapłatę solidarnie przez Szpital Powiatowy oraz dr kwoty: 100.000,00 zł (słownie: sto tysięcy złotych) tytułem odszkodowania;

 II. zapłatę solidarnie przez Szpital Powiatowy oraz dr na rzecz kwoty: 200.000,00 zł (słownie: dwieście tysięcy złotych) tytułem zadośćuczynienia,

 w terminie 14 dni od dnia doręczenia niniejszego wezwania, nie później niż do 30 sierpnia 2024 r.

UZASADNIENIE

Pokrzywdzona przebywała na Oddziałach Szpitalnych Szpitala Powiatowego w okresie lutego 2020 r., gdzie została wykonana laparotomia, uwolnienie zrostów jelitowych, plastyka przepukliny bez wszczepu, w związku ze stwierdzoną olbrzymią przepukliną brzuszną pooperacyjną. Takie informacje wynikają z Karty Informacyjnej Leczenia Szpitalnego.

Wskazać należy, że laparotomia polega na „otworzeniu” przez chirurga jamy brzusznej i wykonaniu operacji. Nie wykonano wówczas zabiegu laparoskopowego, w wyniku którego nie zachodziłaby konieczność rewidowania jamy otrzewnej i miednicy, jak błędnie przedstawiono w stanowisku kierownika podmiotu leczniczego.

Następnie w 2021 r. została wykonana tomografia komputerowa jamy brzusznej i miednicy małej bez i ze wzmocnieniem kontrastowym. Lekarz opisujący badanie – nie wskazała w opisie ciała obcego, które de facto jest widoczne w obrazie tego badania.

Ciało obce w postaci szczypiec chirurgicznych zauważono podczas tomografii komputerowej wykonanej dopiero w 2023 r. W opisie badania zawarto: ocena miednicy mniejszej utrudniona z uwagi na artefakty pochodzące od metalicznego ciała obcego, prawdopodobnie jatrogennego. 

W związku z przedstawionym powyżej stanem faktycznym jednoznacznie stwierdzić należy, iż szczypce chirurgiczne pozostawiono podczas operacji wykonanej w trakcie pobytu w okresie  lutego 2020 r. w Szpitalu Powiatowym w związku z wykonaniem laparotomii. Wcześniej pacjentka miała wykonywane dwa badania przed wspomnianą operacją obrazujące jamę brzuszną, które nie wykazały obecności ciała obcego. Dodatkowo błędnie wykonano opis tomografii komputerowej wykonanej w 2021 r., w którego obrazie nie zauważono widniejącego tam ciała obcego, pomimo że się tam znajdowało.

W okresie pooperacyjnym do momentu usunięcia narzędzie chirurgicznego typu kleszcze zmagała się z nieustającym bólem podbrzusza, którego przyczyny nie potrafiono zdiagnozować. Dowodem tego są liczne badania USG jakim została poddawana. Dodatkowo trafiła do szpitalnego Oddziału Ratunkowego z powodu przebytej utraty przytomności z wtórnym urazem głowy. Wykryto także ropień odbytu.

Należy podkreślić, iż pokrzywdzona jest osobą w podeszłym wieku, która zmaga się z dodatkowymi chorobami obciążającymi jej organizm. Dlatego każda dodatkowa operacja, przy użyciu znieczulenia ogólnego jest ryzykiem zagrażającym jej życiu i zdrowiu. przez to, że zmagała się z ciągłymi dolegliwościami bólowymi przez umieszczone w jej ciele szczypce chirurgiczne – zmuszona była całkowicie zaniechać jakichkolwiek większych wysiłków fizycznych. Powyższe prawdopodobnie w konsekwencji doprowadziło ją do rozwinięcia cukrzycy insulinoniezależnej.

Na kanwie niniejszej sprawie zauważyć należy problem niewłaściwości postępowania, który odnosi się do zachowania staranności przez lekarza oraz ewentualnie pielęgniarki instrumentariuszki, ocenianej pod kątem określonego wzorca, standardu postępowania, przy przyjęciu kryterium wysokiego poziomu przeciętnej staranności każdego lekarza, jako jego staranności zawodowej.

Odpowiedzialnym za szkodę z tytułu błędu medycznego jest lekarz i podmiot leczniczy go zatrudniający, niezależnie od tego czy szkoda nastąpiła w publicznym czy prywatnym podmiocie leczniczym. Odpowiedzialność podmiotów jest solidarna.

Lekarz za swoje działanie odpowiada na zasadzie winy, nie odpowiada zaś za wynik leczenia. Winę można przypisać tylko w wypadku wystąpienia jednocześnie elementu obiektywnej i subiektywnej niewłaściwości postępowania. Element obiektywny łączy się z naruszeniem zasad wynikających z zasad wiedzy medycznej, doświadczenia i deontologii, i w jego ramach mieści się  błąd lekarski. Element subiektywny odnosi się do zachowania przez lekarza staranności, ocenianej pod kątem określonego wzorca, standardu postępowania, przy przyjęciu kryterium wysokiego poziomu przeciętnej staranności każdego lekarza, jako jego staranności zawodowej.

Pacjent, który doznał uszkodzenia ciała lub rozstroju zdrowia uprawniony jest do otrzymania odpowiedniej sumy tytułem zadośćuczynienia pieniężnego za doznaną krzywdę. Zadośćuczynienie ma charakter kompensacyjny, które musi przedstawiać ekonomicznie odczuwalną wartość. Przy ocenie stopnia krzywdy należy uwzględniać przede wszystkim nasilenie cierpień, długotrwałość choroby, rozmiar kalectwa, trwałość następstw zdarzenia oraz wiek poszkodowanego i konsekwencje uszczerbku na zdrowiu w jego życiu osobistym i społecznym. Zadośćuczynienie za krzywdę wyrządzoną czynem niedozwolonym jest świadczeniem przyznawanym jednorazowo i powinno stanowić rekompensatę za całą krzywdę wyrządzoną poszkodowanemu czynem niedozwolonym. Obowiązek kompensaty kosztów obejmuje wszelkie koszty wywołane uszkodzeniem ciała lub rozstrojem zdrowia, a więc wszystkie niezbędne i celowe wydatki, bez względu na to, czy podjęte działania przyniosły poprawę zdrowia (tak, wyrok Sądu Najwyższego z dnia 9 stycznia 2008 r., II CSK 425/07).

 Mając na względzie powyższe, zapraszam Państwa podjęcia w tej sprawie mediacji, zawarcia ugody, które mogłyby doprowadzić do polubownego rozwiązania sporu.

 Mając na względzie powyższe, wnoszę jak na wstępie.

 Załącznik:

1. Pełnomocnictwo

Krzysztof Tumielewicz

adwokat